De band bracht in datzelfde jaar hun demo "Crossroads" / "Only 13" in een zeer beperkte oplage uit en deze werd gevolgd door de 7" single "Terminal Stupid" / "I Can't Come", die in 1977 via Ghetto Rockers verscheen, waarna het nummer "Isgodaman?" op het Beggars Banquet compilatie album "Streets" onder de naam Arthur Comix terecht kwam.
Vervolgens verschenen in 1989 de 7" single "Isgodaman?" / "Terminal Stupid" / "I Can't Come" via Damaged Goods Records en tevens het album "I Can't Come", dat eveneens via dit label werd uitgebracht met hulp van Giovanni Dadamo, die voor de opnamebanden en het hoesontwerp zorgde en in 2019 bracht Damaged Goods Records de 7" single "Bring Me The Head Of Yukio Mishima" in een beperkte oplage uit op bruin vinyl.
The Snivelling Shits bestond oorspronkelijk van 1977 tot 1978, maar in 2010 brachten Pete en Dave de band weer bij elkaar, maar nu met Tom Crossley - zang, James Sherry - drums en Richard Leeds - basgitaar, die werd vervangen door Moyni en in deze samenstelling werd de 7" single "Bring Me The Head Of Yukio Mishima" opgenomen en uitgebracht en in 2021 overleed Pete Makowski, zodat dit meteen ook het einde van de band was.
Op 15 april 2022 verschijnt het album "Shits Alive!", dat 8 nummers uit de laatste periode van de band bevat, waarvan er 2 demo opnamen zijn, via Damaged Goods Records als LP in een beperkte oplage op diverse kleuren vinyl en vermeldenswaardig is dat de samenstelling van de LP gedaan is door Pete Makowski en Damaged Goods Records eind 2018 begin 2019 om de reünie van de band te vieren.
Het album start met "Terminal Stupid", waarin The Snivelling Shits een geweldige uptempo punkrock ten gehore brengt, die invloeden heeft van de muziek van The Buzzcocks en deze wordt gevolgd door "Only 13", een schitterende uptempo song met sterke invloeden van The Sex Pistols, die aanzet tot dansen.
Daarna volgen "Bring Me The Head Of Yokio Mishima", een swingende uptempo song, die opnieuw beweging oproept en "Crossroads", een heerlijke song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme, waar invloeden van "Spanish Stroll" van Mink DeVille en progressieve rock in te horen zijn.
In "Isgodaman?" laat The Snivelling Shits me genieten van een uitstekende rock song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar terugkerend ritme en in "I Wanna Be Your Biro" krijg ik een heerlijke rock song met een gemiddeld tempo voorgeschoteld, die een repeterend licht hypnotiserend ritme heeft, dat aanzet tot dansen.
Verder volgen de demo's "Bring Me The Head Of Yokio Mishima", een lekker in het gehoor klinkende uptempo song, die swingt en "Et Moi, Et Moi, Et Moi", een puike cover van het nummer van Jacques Dutronc.
"Shits Alive!" van The Snivelling Shits is een verrukkelijke plaat met fantastische punk songs, waarmee de band me van begin tot einde heeft weten te boeien en ik raad liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook zeer aan, maar ook zij, die van rock houden, zullen zeker aan hun trekken komen.
Sorry! Nog geen video beschikbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten